Καρδιολογικός έλεγχος. Γιατί;

Απαραίτητος κρίνεται σύμφωνα με την παιδοκαρδιολόγο και επιστημονικό συνεργάτη του Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών Ευγενία Μπέη ο παιδοκαρδιολογικός προληπτικός έλεγχος. Σύμφωνα με την ιατρό αυτός θα πρέπει να περιλαμβάνει τη λεπτομερή λήψη του ιστορικού (οικογενειακού κι ατομικού) καθώς και κλινική εκτίμηση με διερεύνηση ύπαρξης συμπτωμάτων ενδεικτικών καρδιακών παθήσεων -όπως πόνος στο θώρακα κατά την άσκηση, εύκολη κόπωση, αίσθημα παλμών ή «φτερουγίσματα», επεισόδια απώλειας αισθήσεων, μειωμένη πρόσληψη βάρους, κυάνωση, ταχύπνοια, στα νεογνά και βρέφη- και με επισκόπηση, ψηλάφηση προκάρδιου και περιφερικών σφύξεων, ακρόαση καρδιακών τόνων και φυσημάτων, μέτρηση Αρτηριακής Πίεσης.

Καλό θα ήταν να πραγματοποιείται ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ), με το οποίο ελέγχουμε την ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς, αλλά και την ύπαρξη δομικών παθήσεων και υπερηχογράφημα ή έγχρωμο triplex καρδιάς, με το οποίο γίνεται έλεγχος της δομής και της λειτουργικότητας της καρδιάς.

Εδώ να επισημανθεί ότι το ΗΚΓ και το υπερηχογράφημα είναι δύο διακριτές, αλλά σημαντικές συμπληρωματικές εξετάσεις του καρδιολογικού ελέγχου.

Όπως προτείνει η κ. Μπέη ένα ασυμπτωματικό παιδί, με ελεύθερο ιστορικό και χωρίς παθολογικά ευρήματα στην παιδιατρική κλινική εξέταση, ενδείκνυται να κάνει την πρώτη του προληπτική παιδοκαρδιολογική εκτίμηση μετά τα 4 έτη, οπότε και είναι πλέον συνεργάσιμο κατά τη διάρκεια της εξέτασης.

Στην περίπτωση όμως που είτε το ιστορικό, είτε η ύπαρξη των προαναφερθέντων συμπτωμάτων, είτε η παθολογική κλινική εξέταση το επιβάλλουν, ο έλεγχος διενεργείται σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και τη νεογνική.